Bölüm 6: Halk Eğitim Merkezi!
Kısa bir yürüyüşün ardından Halk Eğitim Merkezi’ ne geldiler.
Bahçede küçük gruplar vardı. Altıda başlayacak dersi bekliyorlardı. Kamelyada oturan genç bir kadın bu tarafa doğru el salladı. Reyhan hoca kadına karşılık verdi.
“Sedef! Gelin çocuklar.” Kadının oturduğu yere doğru yürüdüler.
Sedef! Reyhan’ ın öğretmen arkadaşı. Okul bitiminde kurs merkezine gelir. Öğrencilere ‘yazmak ve yazar olma’ konusunda ders verir.
“Hoş geldiniz!
“Hoş bulduk canım!”
İki kadın kucaklaştı. Reyhan, çocukları tanıttı.
“Bu genç Hakkı!”
“Hoş geldin Hakkı!”
“Hoş bulduk hocam!”
“Ve bu da sözünü ettiğim Serhat!”
Sedef, Serhat’ tan ve yazdıklarından haberdardı. Daha önceden tanışıyormuş gibi davrandı.
“Serhat! Sen de hoş geldin!”
“Hoş bulduk!”
“Hadi oturun.”
Reyhan hocanın ‘söz ettiğim’ lafı aklı karıştırdı. Kendisiyle ilgili ‘ne anlatmış olabilir?’ diye düşündü. Sedef:
“Bir şey içer misiniz?”
Reyhan:
“Zahmet etme. İşimizi halledip kalkalım.”
“Serhat! Hocan bana yazdıklarını gösterdi.”
Serhat, hikâyelerinin bir şekilde okunduğunu anladı. Ama kimin yaptığını akıl edemiyordu. Hakkı’ ya baktı. Hakkı gözlerini kaçırınca kimin yaptığını anladı.
Sedef:
“Çok beğendim! Yani, bir aydır eğitim verdiğim öğrenciler halâ oldukları yerde sayıyor. Ama seninkiler başka! Yazarken nelerden etkileniyorsun?”
Serhat:
“Şey… Yazdıklarımın çoğu gerçek! Karakterler olsun diyaloglar olsun hepsini gördüm ya da duydum!”
“Demek gerçeklikten yanasın.”
“Eh!”
“Bence de en iyi hikâyeler yaşamdan olanlardır. Zaten yazar; ya yaşadıklarını ya da yaşamak istediklerini yazar.”
Sedef, karşılıklı konuşmalarla Serhat’ ı anlamaya çalıştı. Çocuktaki ışığı az çok görmüştü.
Reyhan:
“Ee, ne diyorsun? Kursa başlasın mı?”
“Hemen başlasın. Sıkı bir eğitim süreciyle kendini de aşacağından eminim!”
“Ay, çok sevindim!” Sedef, Serhat’ a döndü.
“İstersen hikâyelerini geliştirebiliriz! Her şeyi sıfırdan öğretirim. Öğrendiklerinle hikâyelerini baştan yazarsın, sonrasına bakarız.”
“Ama… Benim param yok ki!”
İki öğretmen bakıştı. Serhat’ ı mahcup ettiklerini anladılar.
Reyhan:
“Senden para isteyen oldu mu?”
Sedef:
“Benim misafirim olacaksın!” Reyhan, Hakkı’ ya baktı.
“Ama bunlar iyi arkadaşlar! Ayırmayalım çocukları.”
“Ayırmayalım tabi! Sen de gel Hakkı! Birlikte gelir gidersiniz.”
İş tatlıya bağlanmıştı. Serhat, yazar yolunda bir adım daha atmıştı.
Ders zili çaldı. Reyhan masadakilerle vedalaştıktan sonra evinin yolunu tuttu. Çocuklar da Sedef’ in ardına takılıp binaya girdiler.
—Sonraki Bölüm—
‘Yazarlık Kursu! -Karakter Yaratımı’
Yasin Numan Yılmaz
Yorumlarınızı bekliyorum…
