Issız adama

Affedersiniz bayım bir ömrünüzü alabilir miyim
gözleriniz çok tanıdık
sanki aynı acılarla ıslatmışız gibi yüreğimizi

çok tanıdık elleriniz
zemheri ayazında çekilen yalnızlık kadar soğuk
bir el uzansa yaz akşamından kalma anılar kadar sıcak

tatlı bir ömre hasret gibi
bol şeker bol krema az kahve isteğiniz
tıpkı benim gibi

kış ayazında üşümek yalnızlara yakışır
bu yüzdendir hep üşürüm ben
hadi bir battaniye bir parça müzik al gel der gibi

ses tonunuz bayım
duyduğumda hiç susmayın istedim
diliniz altında kanlı kitaplar yatar gibi
çok susmak çok ölenlere mahsustur bilirim

saçlarınız zeytin gözlü haylaz bir oğlan çocuğunki kadar kıvırcık
içinizde hala zilleri çalıp kaçan güzel yüzlü bir çocuk yaşar
içinizdeki öksüze kucak açar gibiyim

ne olur bayım kırmayın beni
siz yalnızca adınızı söyleyin soyadınızı ben sahiplenirim