Hiçbir şey hissetmesek her şey daha mı kolay olurdu acaba? Hissettiğimiz mutluluk, sevgi, aşk; hissettiğimiz acı, keder, gözyaşına değiyor mu? Bir küçücük mutlu an, onu kazanmak için çekilen çileyi karşılıyor mu? Ya da acı çekmemek uğruna az da olsa sahip olacağımız mutluluktan vazgeçmeli miyiz? Biri yoksa öbürü de yok. Biri yoksa diğerinin de kıymeti yok. Zor, insan olmak gerçekten zor…