Ağlıyorum… Yine yalnızım, yine yaşlar süzülüyor usul usul gözlerimden. Aslında bir sürü insan var etrafımda. Fakat, fakat ben yalnızım. Hiçbirinin umrunda değilim, hiçbiri umrumda değil. Bağırıp çağırıyorum herkese, herkes bağırıp çağırıyor bana. Kendi kabuğuma çekilmiş ağlıyorum, nefes alamıyorum belki. Bin bir düşünce geçiyor aklımdan .Aklım başımda mı değil mi bilmiyorum. Galiba deliriyorum. Ölmek istiyorum. Hayır hayır! Ölmek istemiyorum! Gitmek istiyorum yalnızca. Uzaklara, çok uzaklara alıp başımı gitmek istiyorum, gidemiyorum. Allah kahretsin gidemiyorum. Cesaretim yetmiyor çekip gitmeye, gidemiyorum. Ağlıyorum. Işığı kapamış, yastığıma sarılmış ağlıyorum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Hem hıçkıra hıçkıra, hem usulca… Bağırmak, haykıra haykıra ağlamak istiyorum, yapamıyorum. Sonra, sonra duraksıyorum. Az kaldı diyorum kendime. Buradan defolup gitmek için çok az… Şimdiye kadar dayandıysam az daha dayanabilirim, diyorum. Sonra yine ağlıyorum. Bu defa o kadar şiddetli değil ağlamam. Sadece yaşlar süzülüyor gözlerimden. Geleceği düşünüyorum. Hayallerimi, umutlarımı… Sanırım rahatlıyorum biraz.