Arka planda çalan şarkı Ceylan Ertem, Esmer… Nedense dinleyince aklımda hep sen… Sana bir lakap bulmak gerekse ne olurdu acaba? Esmer mi? Aslında olabilir biliyor musun? Çünkü şarkıdaki esmer olsa olsa sen olabilirsin. ”Esmer.” Sevdim bunu. Belki ileride yüzüne böyle seslenirim belli mi olur?
Kızgınım sana Esmer. Hani tohumdum ben, filizlenmesini beklediğin? Hani aklında ben vardım? Aklındaysam neden mesaj kutum bomboş? Neden senden hiç bir etkileşim yok? Aslında inanmak istiyorum gerçekten kafanın iş ile dolu olduğuna. Umarım öyledir. N’olur öyle olsun. Aklımdan çıkmıyorsun Esmer. Şarkı dinliyorum sen, yemek yiyorum sen ve inanır mısın derse odaklanmaya çalışırım ama yine sen. Sesini özledim. Seninle arkadaşken daha çok konuşuyorduk sanki? Bence öyle. Hani nerede ellerin yüzümü okşadığın? Ben öyle kolay kızlardan da değildim aslında, tek bir hareketine tav olacak kadar. Ama içimdeki şu elektriği görsen, emin ol ben bile beklemiyordum.
Şu anda, saat 03.47’de bir itirafta bulunacağım. Seni seviyor muyum hala bilmiyorum ama şunu söyleyebilirim ki; yılbaşında yan sandalyemde birinin oturmasını istersem bu kişi sen olursun. Hem fena mı olur, belki şiir okursun bize o iç titretici ses tonunla. Ay güllü, ne saçmaladın be… Kim bilir kaçıncı uykusunda, belki de değil. Belki de bilerek yazmıyor.
Kızgınım sana Esmer. Birbirimize karşı dürüst olacağız demiştik oysa ki. Ne olur dürüst ol bana, yoksa ben kafayı yiyeceğim….
GK.
27.12.2020
03.50
