Komleks gururu bitirir. Kibir sevgiyi küçültür, zamanla toz zerresi yapar. Bu arada sevgi de gururun yeri nedir ki zaten?
Bugün, Yenikapı metro istasyonunda dışarı çıkmak için yürüyen merdivenleri kullanırken, iki polisin merdivenlerin girişinde sigara içmesini garipsedim, gayri ihtiyari. Ama tamamen safi bir duyguyla çünkü milliyetçi duyguları üst seviyede birisiyimdir. Neden sigara içiyorsunuz? dedim. ” Yürek mi yedin” dediler. Beni istemsiz bir gülme krizi tuttu ki… Kendimi ancak 100 metre sonra sakinleştirebildim.
İnsan saygıyı, sevgiyi ancak ve ancak karşıya bir şeyler ispatlamak zorunda olmadan kanıksarsa, içselleştirirse kazanır. Sevgi de saygı da bi mukabildir. Kazanman için eksilmen lazım. En basit anlamıyla sevdin mi tamamen haklı; doğru;güzel yok! Yani kendine kazandırdığın her güzel durum seni olgunlaştırıyor. Sevgi boyutun ufkun kadar büyütebilirsin.
Bu yazının ana düşüncesi kibir. Evet ne ilgisi var diyeceksiniz ama durun.
Bu tamamen ayrı gibi gözüken… Sayfalarca damıtarak yazdığım, zihin bir çukursa eğer ona doğru haykırmam neticesi olarak kitap haline getirmeyi düşündüğüm hikayenin kahramanı olan annemin dedesi olan Mehmet dedenin aşkı. Gerçek aşk hem de. 60 yılı geçkin olup, eskimemiş, pörsümemiş, aynı şekilde kederlendiren bir aşk aslında. Yürek buhranını nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama…
Kendisi çınarları aşan bir metanetle… Gözleri hep bulutluydu, en son gördüğümde…
Bir kaç yıl önce yazın Malatya’ya gittiğimde evlerine uğramıştım. O zaman ölmemişti daha Keziban Nine. Mehmet Mehmet Dede’de hamur yoğuyordu. Sordum: Dede sen niye yoğuruyorsun? Parmakları tutmuyor, demişti. Söyleseydin size hazır ekmek getirirdim. Yada gidip alayım, dediğimde ise midesinde ekşime yapıyor, demişti. O ara dudaklarım titremişti, kendimi zor tutmuştum ağlamamak için. Sevgi kendinden geçmekti, ikiyi birlemekti zaten. Kibir kirli bir günahtı sevgide.
Velhasıl kibir yok aşkın yurdunda. Kibir nerde var ki? Hiçbir yerde yok. Kibir varsa insani değerler yok. İnsani değerler manzumesinde en seçkin yerinde yani sevgi de olması düşünülebilir mi?
