Benliklerimizi saklıyoruz hep kim olduğumuz belli değil özentiliklerimiz ,kendimizi bulma isteği kayboluşlarımız ortam yapma merakımız içki tütün merakımız acının verdiği zevk.
Şimdi size şöyle anlatmak istiyorum. İnsanlar kendine bir kimlik yaratmak karşıdan gördükleri havalı güzel benlikleri kendi kimlikleriymiş gibi karşıya sunma derdindedir. Sigara gibi alışkanlıklar edinirler,sevmediği hoşlanmadığı insanlar ile takılırlar onların tarzı olmayan kıyafetleri üstlerine yapıştırırlar. Cümle burada bitiyor zaten. Toplumun baskıcı hareketi din,mezhep,ırk birbirimizi hep konumlandırmaya çalıştık. Kalp kırmayı mükemmellik kalp kazanmayı eziklik olarak gördük. Kendi hatalarımızı kapatmaya çalıştık karşımızdakini yargılayarak…
Toplumun bizi kutuplaştırması bir yana biz bir yana savrulduk. Belli kurallar çerçevesinde hareket etmeye çalıştık. Bize takılan tasmaları kopartmaya çalıştık, tasması gevşek olanları kıskandık. Bize ters gelenleri istedik ulaşamayacağımız kişileri istedik hep aldattık,aldatıldık, ağladık,ağlattık belki de zor zamanlarda yanımızda olanları unuttuk yanımızda olmayanları dost kardeş bildik bir daha asla dediğimiz şeyleri trilyonlarca tekrarladık. Söyleyin şimdi bana yalan mı? Hata yaptık,yapıyoruz canımız yanıyor o kadar üzülüyoruz ki belki de zamanı geriye alamayız ama yarınlarımızı kurabiliriz. Gurur, bir yere kadar kavuşalım, sarılalım , öpüşelim ama ayrı kalmak mahkum…
Unutun her şeyi sevin. Sevmek,size iyi gelecek…