Yuvarlak bir masada otururken buldum kendimi.
Elimin altında kalemler ve kağıtlarla
Hiç bir sözüme söz geçirememenin hüznünü taşıdım çoğu zaman, hem
Hem denize kıyısı olan bir masam olmadı ki hiç!
İzleyemedim, solgun ve ölü balıkları.
Sonra mı?
Derler ya, arkası yarın, arkası yarın. İnsan dayanamayacak noktaya geldiğinde zamana bırakmayı dener. Bir akrep ve bir yelkovan bu işi görür diye düşünür. Hem düşünsenize, denize kıyısı olan kaç saatçi var ki?
Belki uçuruma vardır, sonra mı? Arkası yarın, arkası yarın.*
*Yar:Uçurum
