Bir kaç hecenin bir araya gelmesiyle ıslanan deniz kabukları uzaktı kalp atışını duymaya. Yalnız kaldığında kuş olup gönlü deniz’e, Deniz ise balığa aşık geçerdi turuncu gecelerin sonunda uzandığı onca kalabalığın içinde saklanan mavi’liğe..
Görmekten mutlu olacağı kesindi her gün kalbini bağışlayan çocukluğu,Büyüdü.. Sağanak yağmur altında deniz oldu avuçunda sakladığı bulut’u sardı saçlarını..
Kalbimin tam orta yerine dokunan nefesi çoğalıp iki kişiye şiir oldu. Hem ömrlük olacak kocaman deniz’lere, Hemde doğacak olan küçük parmaklarıyla göğüsümüze bulut olup bize sonsuz aşkı sunan en güzel şiirimize..
Aşkla..
Kızım’a..
Cem BAĞLIOĞLU