Nefes almakta güçlük çekiyorum bu aralar. Neden inan bilmiyorum. Sanırım ölüyorum. Kimseyede anlatamıyorum derdimi, anlatsam hep bir şeyler eksik kalacak gibi. Biz gibi. Tamamlanmamış bir şiir, yarım bırakılmış bir kitap gibi. Ya canım yanmıyor artık ya da hissetmiyorum yürek yangınımı. Dünyanın döndüğünü bile hissedebiliyordum eskiden, şimdi ise bir dünyanın olduğundan bile emin değilim. Kızgınım zamana, öyle sebepsizce akıp gittiği için. Öylece giderken tüm gençliğimi götürdüğü için. Bana sadece bir tutam acı bıraktığı için kırgınım. Yarına uyanmayasım var. İnsanların güldüğünü görmemeliyim. Bir derdim var, artık tebessüm bile edemediğim. Artık gitmeliyim. Ama kuş olup uçmak isterken öyle bir kök salmışım ki derine,köklesem çıkartıp atsam tüm köklerimi geriye ne kalır bilmiyorum. Artık ne hissettiğimi bilmiyorum, özür diliyorum gece gece kafanı şişirdim diye..
2 comments
Çok içten kaleminize sağlık
Teşekkür ederim.