Lenina,
ama sende istemez miydin Lenina?
Sevilmeyi, sevmeyi. Sıkıca sarmalanmayı istemez miydin?
Yoksa nefes aldığın tüm ömrün boyunca kabuğuna çekilmeyi mi yeğlerdin?
Gözlerin dalıp gidiyor Lenina, fiziksel hiçbir darbe almadan nasıl bu kadar canının yandığını düşünüyor gibisin.
Düşünme Lenina, düşündükçe batarsın fakat battığın sürece varsın.
Minik bir tebessüm beliriyor dudaklarında, beni kaçtığım ormanlara sürüklüyorsun.
Lenina, acaba minik bir tebessümle yaşananları hatırlayacağım bir gün gelecek mi?
Onca yıkımı, göz yaşını, acıyı bir tebessümle geçiştirebilecek miyim?
Kendi yüreğimde özümü arıyorum Lenina, aklımı kaybetmişken..
