Radyoda Sezen çalmıyor şu sıralar. Sezen’sizim, sizsizim bayım. Bahar geldiğinden, hiç gelmeyen siz gittiğinizden beri hissizim. Nisan bitti; dinmeyen yağmurlarını ardında bıraktı. Ben bir Sezai değilim ki bugün de yağmura tahammül edeyim. Kusuruma bakmayın bayım, havalardandır biraz dengesizim. Yağmur hiç dinmeyecek derken güneş beni utandırıp dikiliyor tam tepede, müşfik demetleriyle sızıyor ıslak bulutların arasından. Şimdi yağmur tüm hararetiyle yağmakta, varsın utandırsın yine beni, bu yağmur da durmayacak gibi.
Yağmur durmayacak gibi hatta bu kara bulutlar yerini ezbere bildiğim yıldızları karanlığına katacak gibi ve en beteri bayım, ben sizden vazgeçecek gibiyim…
Tuğçe Hızal
4 comments
..ve en beteri bayım, ben sizden vazgeçecek gibiyim…
Kalemine sağlık 🙂
teşekkür ederim güzel gören gönlünüze sağlık 🙂
Vaz geçme . Eline sağlık
Cok guzel bir bitis. Ters duygular ile ayni cumle icinde yogunluk vermek.
Bazen bir yazinin kaderi tek bir kelime veya cumle ile degisiyor.
Son noktada cok basarili bir vurus olmus.