bak gece oluyor sevdiğim. şu gökyüzünün maviden siyaha dönüşüne bak. tıpkı biz gibi. sabahki neşemizin geceyle kaybolması gibi. ve şu yıldızların ay ile olan mükemmelliğine bak. sana bir şey söyleyeyim mi sevdiğim. senin yüzün bu manzaradan çok daha güzel. o yüzden seni izlemek istiyorum. ah be sevdiğim, keşke mümkün olsa yüzüne doya doya bakmak. mesela biliyor musun içten güldüğünde gözünün kenarlarında üç tane çizgi oluşuyor. onun sebebi olmayı ne kadar isterdim. ya da kaşlarını havaya kaldırdığında ne kadar masum olduğundan hiç haberin var mı? sevdiğim, sana bakmak şiir okumak gibi. o kadar mükemmelsin ki resim çizebilsem senin o güzel yüzünü her yerde görebileyim diye duvarlara bile çizerdim. en azından duvara boş boş baktığım zamanların bir anlamı olurdu. ah sevdiğim, keşke bilsen seni ne kadar sevdiğimi. bilsen senden başka kimseyi gözümün görmediğini. sevdiğim, tüm bunları sana nasıl anlatacağım?