İnsanın bazıları tarafından sevilmediğini bilmesi farkında olması normal bir şey değil mi? Fakat aynı kişi veya kişilerce nefret edildiğini bilmek sizce nasıl bir şeydir. Bana bunu tarif edebilir misiniz yada bunu nasıl fark edersiniz, sizden nefret edildiğini kendimden bir örnek ile anlatayım sizlere.
Düşünün ki canınızdan kanınızdan bir insan bazı yaşanmışlıklar nedeniyle aranız bozuk biliyorsunuz sizi sevmiyor, sizden hazzetmiyor. Normal herkes herkesi sevecek diye bir şart yok bu hayatta değil mi? Ama sevmese de o sizi, sen düşünüyorsun yinede de onu gerek mesleği gerek yaptığı görev nedeni ile kaygı ediyorsunuz. Siz öyle düşünürken her hangi bir günün herhangi bir anında(hangi gün hangi saat olduğu pek önemsiz sevgili okur) bir sosyal paylaşım sitesinden bir fotoğraf yayınlıyor o sizi sevmeyen sevdiğiniz. Burası da normal pek ala fotoğraf yayınlamak en doğal tabii hakkı yanlış olan benim kendisiyle olan fotoğrafta beni kırpıp diğer kişileri ben yokmuşcasına büyük bir keyif ile yayınlamak paylaşmak. Tamam paylaş, tamam sevme, tamam benle bir fotoğraf paylaşmak isteme ama Allah’ın adamı kalmadı mı başka fotoğrafta onu buldun hani buldun diyelim kırpmak ne demek. Değil mi bu açık açık kırptığın kişiye benim için sen öldün demek, değil mi bu o kırptığın kişiyi ben seni yok sayıyorum demek. Hani eski Türk Filmlerinde sevgiliden ayrılınca yada terk edilince fotoğraflar makas ile kesilir kesilen kısım yakılırdı. Şimdi devir değişti. O an sevgili okur kan beynime sıçradı denir ya onu yaşadım an be an tüm iliklerimde, ben kaygılanırken onun için meğerse o beni hiç var olarak kabul etmemiş. Çoktan silip atmış çoktan beni kesmiş hayatından yakıp atmış
İşte o an anladım ki beni sadece sevmemezlik değil aynı anda benden nefret de ediyormuş.. Kendimden nefret edildiğini öyle farkettim. O kadar acıdı ki içim anlatmaya kelimeler kafi gelmez, o kadar kırıldım ki o kadar sinirlendim ki o an onun düştüğü gaflete düştüm fotoğrafın orijinalini ile birlikte paylaşıp ağır bir iki satır yazdım. Sonrasında düşündüm böyle yaparsam benim ondan ne farkım kalır diye bir kaç değerli ismin telkini ile kaldırdım. Geçti mi ona nefretim asla bundan böyle beni hayatında yok sayanı bende yok saymaya karar verdim. Diyeceksin ki sevgili okur hani sen onun düştüğün gaflete düşmezdin? eee bende insanım benim de nefret etme hakkım var değil mi? Yönetemim farklı ben kendimi herkese reklam ederek nefret etmeyeceğim ondan, o bilecek herkes bilecek ama nefreti mi ilan etmeyeceğim.
Böyle öğrendim bir başkası tarafından nefret edilmeyi.. hemde en yakınımdan canım dan can katıp sevdiğim değer verdiğimden. Bir başka yazı da daha eğlenceli daha güzel bir konuda buluşmak dileğiyle.. kalın sağlıcakla
