Bir insanın sana seslenişini özler misin ?
Ruhunu hapseder misin o bedene sanki seninmiş gibi , sanki sen gibi gözün ondan başkasını görmez .
Her dakikan gördüğün her renk ondan biz izdir senin için . Saçı kokusu kalbinin hapishanesinde ordadır sürekli istersen iner konuşursun . Ama o kokuyu duymak o saçla oynamak o saçın teline dokunmak , o hissi yeniden yaşamak …
Onu o kadar çok izlersin ki artık onun gibi olursun onun yaptıklarını yaparsın . Ruhunu zaten vermiştin , artık herşeyinle o sun . Seni görmeyen senle doğru dürüst konuşmayan birine körü körüne kendini adamak . O tene dokunamadığın her dakika ızdırap çekmek . O içimde biliyorum ama her dakika tekrar tekrar ve tekrar özlemek çok başka . Gece fotoğrafına bakmadan uyuyamamak , çıkınca koştur koştur sırasına gidip topladığın 3-5 saç telini tekrar tekrar koklamak . Ağzından çıkan her erkek ismi için ağlayabilmek . Özlersin , kalbinin çığlığı büyür büyür ama kimse duymaz .