muğlak cümleler kuruyorum sen yokken
sol tarafı felç olmuş bir hasta gibi
bekliyorum yarınları . . .
hayli zamandır
adının geçtiği kokunun sindiği duraklarda
sensizliği örtüp gönlümün yüküne
sessiz sedasız ölüyorum.
gülüşünden mahrum geçirdiğim her yarın
geçmişime armağan ettiğim en ağır ceza aslında.
ve sen
benim başıma gelen en güzel cezaydın.
ne kadar da isterdim müebbet yatmayı gönlünde.
ama neylersin insanız, aşık-ı şeydayız
sevda varsa yürekte biz her vakit yalnızız . . .
|| hakan say
