öylesine …
muğlak cümleler kuruyorum sen yokken sol tarafı felç olmuş bir hasta gibi bekliyorum yarınları . . . hayli zamandır adının geçtiği kokunun sindiği duraklarda sensizliği örtüp gönlümün yüküne sessiz sedasız…
Posts by author
hakan say
6 posts
haziran sıcağı
avucumda haziran sıcağında biriktirdiğim göçebe bir umut ile sevdim seni bir martı’nın hasretini yüreğime düğüm ederek istanbul yüklü bir mevsime yazdım gözlerini her nefeste sırtımda dünden kalma bayat bir hayat…
” banada bir mezar açın ! “
öyle bir yürek sancısı ki bu içimde kanayan ne ilaç tanır ne de merhem hastalıklı bir ceset sanki bedenim yıkık bir şehir kurulu gönlümde kan kokusu duvarlarında caddelerinde ağlayan öksüzler…
sen !
kan kusar gözlerim dokunamazsın rüzgarıma ellerin ölür bir gece vakti çocuk kalmış gülüşlerle ağlarsın ardımdan düğmesi kopuk gözyaşlarıyla giydirirsin sûretini. sen bende kasırga iken ben sende rüzgar fısıltısı bile olamadım…
usta …
ardı sıra dizilen kan kusan sevdalara gebe soluklar yüzümde bir sonbahar haşmetiyle uğurlar kıldan ince hasretleri yorulduk be usta sabaha varmadan son nefesini veren nice ömürleri tükettik avucumuzda kuru bir…
vesselâm…
nutku tutulmuş hüznüm , uyurken baharın kollarında , harama bulanmış nefesleri , ziyan eder ömrüm . harcadığımdan beri yarınları , umudun yollarında , mahreme uyanmış hıçkırıklarda , ölüme imrenir gönlüm…