Geceler ayri olurdu, farkliydi, senliydi uykusuzluklarim..
Duslerdim en kucuk noktasina kadar seninle gecmesini istedigim anlari.
Sabah erkenden uyanir, dusunur, kosar ayak evden cikardim,
Hasretle sayilirdi, sana ulasacagim sokaklarin kaygili adimlari..
Seni bulamama, hayallerimi gerceklestirememe kaygisi baslamisti..
Cevirdigimde gozlerimi seni gorememekten korkuyordum.
Cocukca seviyordum, cunku cocuktum, ask ruzgari bana ham iken carpmisti..
Simdi dusundukce anliyorum, buralar benim, sensilzik yurdum.
Sırılsıklam ıslandıgım gunu hatirliyorum da, ne guzel gulumsemistin.
Kasımın sert yagmurlarinda, kucucuk yanaklarinla..
Sana ne guzel bakmistim, hatirla, sen de sevmistin..
Seni seviyorum demistin, henüz kücücük dudaklarinla..
Simdi animsadikca seni, sariliyorum her kasima..
Kasim gibi gozlerim, yahut ne bileyim, dudaklarim sahra gibi..
Cöllere düsmüş mecnun mu desem, daglari delen ferhat mi askima..
Sana sırılsıklam, kendime kuru bir can, sevda odundan kalmis, bir parca kül gibi..
Özleyecegim seni kayip çocuk. Özleyecegim çocuklugum. Özleyecegim.
Cekip gitmesine benden, izin vermeyecegim.
Hasretin yuregimde zindan yatiyor, onu cozmeyecegim.
Hasretin beni oldurmeden, onu oldurmeyecegim..