Varlığınla yokluğun arasında bir uçurumda gibiyim sanki;
olduğuna inansamda,beklesemde
hep aynı boşluk hep aynı gölge üstüme çöküyor.
Gecelerin puslu bulutları arkasından merhaba dermisin diye
her gece aynı saatte aynı yerden o parıltıya bakıp
şunu söylüyorum;
”Karanlıklar arasında ışığı fark edebilmek bu kadar kolayken
bu dünyada seni bulmak
neden bu kadar zor” diye.
Ardından içilen yüzlerce sigara
ve derin düşünceler olmayanı oldurmak istercesine
Kayan yıldızlara ve yukarıdan şans dileyişler
Hepsi de o ışıksız kalan 4 kapaklı dolabı aydınlatıp
Varolduğumu hisedebilirmiyim diye
Sadece bir gece ama bir ton düşünce
Gündüzler geceler birbirini takip etsede
hiç sönmeden devam edebilecek
bir ışık bir sen var mısın diye
Kaan üner
