Sarı şemsiyesiyle duruyor kadın,
Yağmurun altında.
Elinde bir harita var,
Kaybolmuş hiç bilmediği bir şehirde,
Yönünü arıyor.
Bulamamanın verdiği telaş ve gerginlikle,
Git gide daha çok hissediyor,
Kaybolmuşluğunu.
Insanlar dahi yardım edemezken,
Mucizevi bir şekilde,
Çıkıyor önüne ihtiyacı olan ipucu.
Kapkara bir tünelin ucunda,
Işığı bulmuş gibi bir sevinç,
Heyecan kaplıyor içini.
Ilerledikçe daha bir parlıyor ışık.
Sonunda ise tamamen çıkıyor,
Aydınlığa, yönüne…
