Yorgun bir çınara yaslanıp türkü dinlesem dinlesem de bitmese
Gecem gündüzüme karışsa
Kendi derdime değil yalnız
Herkesin derdine yana yana
Ağlasam içlensem
Dermanlar nerde nereye gitmiş diye kafa yorsam
Benliğimizde yer alan ufak ama can atan taşları bir bir kırsam
Gizimizde saklanmayı şimdilerde bıraksam
Ne varsa anlatsam suya ota gökyüzüne
Haykırsam haykırsam sessizce
Benden kalanı duysa ben duymasam
Kulağıma ince tını gibi dokunsa gitse
O an olsun mutlu olsam
Sapanla kendimi fırlatsam bulutların üstüne
Dinginleşsem
Orda geceyi gündüzü ayırsam
Karışıklığından kurtulsam
Düze çıksam
Elimle yıldızı kaldırsam aya yaslansam
Uzaklardaydınız ama yakınınızdayım geldim desem
Bırakırsanız toparlanamam desem
Onlar görse yıllarımı
Nasihat etseler
Ya git ya kal
Hangi yol olumlu olumsuz önceden duysam
Duysam da
Yorulmuş ruhumu yormasam
Gerçekleri kabullenmeye önceden başlasam
…se’ler…sa’lar yalnız bırakmasa beni
Umudum onlarla yoğurulmayı bırakmasa
Bu kelimeler akıp gitse tükenmese
Tükendiği noktada başa dönmese sonuca bağlansa…