Canımı en çok ne yakıyor biliyor musun ? Her sabah seninle günaydın diyorum güneşin doğuşuna, koca bir günü seninle geçiriyorum evire çevire, her duama seninle başlıyorum, her aminimin en güzeli sen oluyorsun , tüm şükürlerim seninle son buluyor, her akşam yemeğine seninle besmele çekip seninle elhamdülillah diyorum, her gece seninle ders çalışıyor seninle yazılar yazıyorum, seninle kapatıyorum gözlerimi koca bir gün sonuna ve tüm bunları yaparken aramızda kilometrelerce mesafe olduğunu unutuyorum. Unutmak hiç bu kadar acı vermez sanıyordum önceleri fakat arttıkça mesafe ve ben seninle yaşadıkça unutmak kavramının ne denli ağır bir acı verdiğini hatırlıyorum bir bakıyorum ki unutmak yerine yine hatırlamışım usulsüzce. Tüm günümün nasıl geçtiğinden habersiz yaşıyorsun benimle, hatalarıma ortak olduğundan haberin dahi yok, tüm gülüşlerime ne de güzel sebep olduğunu da bilmiyorsun, seni nasıl bu kadar şahane yaşattığım konusunda da zerre fikrin yok. En önemlisi de bu zaten olan bitenden haberdar olmadan yanımdasın, sorgulamıyorsun mesela neden ağladığımı veyahut hiç sormadın da bugün iyi misin sorusunu fakat her şeye rağmen beni bilmeden beni yaşıyorsun farkında olmadan. Beni tanımaman yanımda olmaman anlamını beraberinde getirmiyor ya seviyorum bu huyunu hatta ne yalan söyleyeyim senin her huyunu en güzel ben seviyorum. Nefes almak gibi bir huyun var yemin ederim aralarındaki en şahane huy desem kafi. Tüm bunlardan kime bahsetsem hayranlık bu gelir geçer diyor, en gerçek kahkahamı da o zaman atıyorum. Çünkü biliyorum hayranlık değil bu, olan bitenin hepsi ihtiyaç, hayal, gereklilik… Hayranlık olsaydı seneler önce sizi tanıdığımdan bu yana kadar sürer miydi diye düşünmeden edemiyorum, ulaşamadıkça hevesi kırılırdı bir hayranın, hevesi kırıldıkça da tükenirdi umudu fakat söylemeden edemeyeceğim alışkanlık benimkisi. Ne ulaşamamaktan gocundum ne de umutsuzluktan, kaç defa düştüm umutsuzluğa , yenilmedim hiçbir kere. Kaç kere pes eder gibi yapıp şaka diye çığlık attım bilsen. Attığım her adımda gelmişseniz aklıma, her girdiğim dersten bir pay çıkarmışsam sana, her yaptığım hatayı sen sayesinde düzelmişsem yılmadan ve eğer tam 6 sene sonra siz değil sen demeyi becerebilmişsem sana bunun hayranlık olduğu iddialarını ziyadesiyle reddediyorum. Hayranlık değil alışkanlık olarak kalacak benimkisi…