Hayatınızda hiç başarısız oldunuz mu ? Ben oldum. Ama bunun için kimseyi suçlamadım. Çünkü suçlamalar insanı büyütmez.
Ama hiçbiri bu kadar hızlı sızdırmamıştı.
Şimdi şöyle bi durumda kaldığımın farkındayım. Burası hala karanlık, ışıklar hala kapalı ama geçmiş dürtüyor. Güzel anılar o karanlığın içine birkaç ufak ışık hüzmesi bırakıyor.
Dün kü kapkaranlık oda bugün yok. Evet ışığı görmek biraz heyecanlandırsa da acıyan yerlerinide gösteriyor insana. Burada bi yara vardı diyosun ve onu kendi kendine saramayacağını farkediyorsun. Birinin gelip sarması içinde bir hayli uğraşması gerektiğini farkedince, tekrar o karanlığı çekiyor canın. ve bu insanı Arafta bırakıyor.
Araf da kalmak beni tekrardan o başarısızlığa hatta hiç olmadığı kadar dibe götürecek bunu biliyorum.
Ben güçlüyüm, acılarımla.
Ben umutluyum, hatalarımla.
Ben hazırım, tüm olumsuzluklara çünkü gözümü korkutan Arafta kalmak değil daha öncede kaldım, tecrübeliyim. Beni endişelendiren sadece korku.
Dostlar bu öyle korku değil, seçenek korkusu. Bilirsiniz biz insanlar her zaman bir seçim yapmak zorunda kalıyoruz ve buna kendimizi zorunda hissediyoruz.. Peki hiç kendi seçiminizi yaratmak istediniz mi?
Ben seçim yapmak yerine kendi seçimimi, kendi yolumu çizeceğim ve bundan zerre pişmanlık duyacağımı sanmıyorum bırakalım da buna zaman karar versin. Hayatın döngüsünü bazen bir fikir, düşünce bile değiştirebilir eğer ki ilk önce kendime ve çevreme bir şeyler verebilmişsem bundan sadece mutluluk duyarım. Bir ego, bir bencil düşünceye sahip değilim. Siz evrenin ilahi amacının gerçekleşmesini sağlamak için buradasınız. Siz işte bu kadar önemlisiniz!
Sağlıcakla kalın..
