Ne zaman umudumuz tükendi? Sahi biz bu kadar çaresizlik içinde kendimize küçük dünyalar yaratıp, bu da geçer be aldırma diyerek, birbirimizi omzuna vurup da lokmamızı bölüşenlerdik ya, ufacık da olsa ne şart altında olursak olalım umudu diri tutan bir nesildik ya hani, yani en azından benim etrafımdaki insanlar öyleydi. Birden kara bulutlar çöreklendi üzerimize ne olduğunu anlamadık ama galiba biz bu sefer tam çuvalladık. Tabi siz de haklısınız, onca şeyden ders almadan oyalandık durduk kısır bir döngü içinde hal böyle olunca da ve herkesi bir korku sardı. Neden mi? Bilmiyorum, bu sorunun cevabı bende değil, peki kimde o zaman? Onu da bilmiyorum dersem bana kızgın kumlardaki susuzluktan dili damağına yapışmış vahabi hıncıyla saldıracağınızı biliyorum ama yine de koca bir hiç olunca ilmim bu konuda sizi aydınlatamıyorum. Yahu o kadar kelam ettin şimdiye kadar konu üzerinde çalışmış olsaydın bizi de kendini de aydınlatacaktın diyorsunuz ya, haklısınız aslında biliyor musunuz? Evet biliyoruz! Yahu siz etrafımı ne ara çevirdiniz? Bu sohbet sabaha kadar devam edecek anlaşılan, ben soracağım siz de cevaplayacaksınız, bazen de bu tam tersi olacak öyle değil mi? İyi de kimimiz öğrenci, kimimiz işçi, kimimiz de memur aslına bakarsanız hepimiz de emir kuluyuz bir yerde, öğrenci ailesinin, işçi patronlarının, memur desen amirinin emir kulu, iyi de işte tüm kayış da burada kopuyor bence, sizce de öyle değil mi? Yani kul olduğumuz şeyler bizi kendilerine esir ederken aslında asıl kul olunacak iradeyi gözümüzden kaçırıyoruz. Hâlbuki o her an bizimle birlikte ve bize sayısız fırsatlar sunuyor. Biz napıyoruz? Sadece yakıp yıkarak, kalpleri tarumar ederek, can ile cananı incitip onları birbirlerinden kopartmak suretiyle bini bir kötülükle abat olacağımızı sanıp takılıp gidiyoruz bir bilinmeze, hadiiii! Yahu ben kendimi o kadar kaptırdım ki, sizleri unuttum. Yahu çok çenebaz biriyimdir. Konuştukça konuşurum ve her kelimem bir cümle kadar yerinde ağırdır diyerek, şimdilik susuyor ve sizi gecenin sessizliğinde nefsinizle baş başa bırakıyorum. Biraz düşünüp taşının ki, köleliğin bedeli esaret, kul olmanın ise; hürriyettir. Tabi kime kul olduğunuza dikkat edin…