Seronovalı

Dönmelisin güney yolcusu sudan
Gurbet hasret gözyaşlarından bir hiç

Bir küçük çocuğun elinde masumiyet
Okşardı her mevsiminde hayatın
Çağın kışında kardan adam gülerdi
Yerdeki kırık parçaları için
Günün yazında bir tohum filizlenirdi
insanlık için
Gülüşürdü güneş ile yüzünde
Ay hiç oynamazdı yerinden gecelerimizde
Ve ben her sabah uyandığımda
Dalga dalga saçlarında
Ve deniz mavisi gözlerinde
Martı seslerini duyardım

Dönmelisin kuzey yolcusu kardan
Gurbet hasret gözyaşlarından bir hiç