Yine alaturka dinliyorken bakıyordum pencereden,
Aklımda olmadan gönlümde seviyordum, düşünmeden etmeden.
Dürüst olalım derse bir ses, aklıma düşenleri kovmuyor değilim.
Ne zaman hür kılsam aklımı, kuyruk olur bekleyebileceklerim.
İstemem tanıdık isimler, yeter demem asla kendime ettiklerime,
Ve çıkageldi mi biri aklımın uçlarına, düştü mü gönlümün muhitlerine,
Üniformalarımı giyer ve kimlik kontrolü için çıkar gelirim hayallerimden.
Sanki hiç çağıranı ben değilmişim gibi, sonra da dalarım yeniden…
Sevememek zor iş vesselam…
