saçları naylondandı bir o kadar kırıktı kalbi kadar dı belkide kim bilebilirki bunu ondan başka. Elindemiydi tercihleri yoksa mecburmu kalmıştı kafadaki binlerce sorudan biriydi sadece , kendi kimliğine bürünmesi bu kadar mı zordu yoksa insanların düşüncelerimiydi onu korkutan evet insanlar.sisli bulutlar en tepedeydi her damla yüzüne çarpıyor ve her damlanın ağırlıgında ezılıyordu .normal olan herşey doğru ama anormal olan hersey yanlıştı dimi peki ya duygular onlardamı yalandı onlardamı umutsuzluğun birer yanılsamasıydı. Hiç biri!aşk denilen şey neden kız ve erkek arasında yaşanmak zorunda aşkındamı cinsiyeti vardı yoksa odamı ayrımcıydı öyle bır hal almişki dokundugumuz her bır yaprak bızden baska bakıyor dünyaya ve bızım gordugumuz yaptıgımız herseyı bır kalemde sılıyordu ben ayı sevdım ama aynı zamanda marsıda sevdım gunesıde sevdım ayrım yapmadım hıc bırı arasında ama netıcesınde cok farklılardı gozumdekı perdeyı ındırmek sadece 10 sanıyemı aldı esıttık hepsıyle hıc bır farkı olmadan yasandı bu dunyada yuzlerce yıl nolmuş bir eşcinsel bir diğerini sevdiyse onun kalbı odundanmı nedır onu bu kadar ayrı tutan,o guneste bız ay mıyız.nolmuş bır erkek bır erkegı sevmişse aynı değilmi her beden sevgi denilen sey bu değilmi zaten her farklılığa karşı dik durmak duygularını savunmak degılmıdır bızı ınsan yapan,oyle severkı oyle baglanırkı beden bedene.
ve erkek reddeddi sakalını saclarındakı derın sancıyı cunku aıt olmadıgı bır seyde kendısını ozgur hıssedemedı hıc bır zaman Karşıdan bakan bir erkekte onun reddediği herşeye sahip cıktı.
Zor değildiki onun için kendısıne benzeyen bırını sevmek cunku o perdelerını kaldırmadı onları yoketmıstı ben buna sevgının bagı dıyorum.
yer yuzunde herseyden guclu bır o var cunku hayvanı evcıllestıren zalımı terbıye eden mutluluga güç katan ve bazen butun farkları ortadan kaldıran kendı sakalını kesti ama karşısındakının sakalını her seferınde onunmuş gıbı oksayan cunku sevgı denılen sey sahıp oldukların degıl sahıp olamadıkların kadar degerlıdır.