Tek tek vuruyorum acıları. En derinden işliyorum sensizliği. Kimleri ve neleri es geçiyorum senin uğruna. Diyorum ki uğurlar feda olsun bütün aşk yollarına, aşk için boyun eğmeli dermanı olmayan bütün acılara. Çığlık çığlığa yüreğime kadar acıya boğulurken bir umutla mutluluk iştmek istemez ki bu sevda. Ben böylesine bir umutsuzluk seçmişken hiçbir şekilde teşebbüs etmem yeni bir başlangıça. Dumanı tütmeyen bir özlem seçmişsem nasıl olurda gözlerimi kapatıp huzur içinde yaşarım, nasıl olurda sensizliğe katılırım.. Bırak azizim bırak hepsi palavra. Sevgi en kudretli haliyle karşımızda iki çift lafı var bizlere. Zor bir sevda iken bırakma en güzel yarınları, bir vazgeçersen dönüşü olmaz bu edebi hatalardan. Çırpın gücünün yettiği kadar, yetmediği yerde ayrılık acısı saplanır yüreğinin en uçsuz mevkilerine.. Bırak dokunma acılarıma sakın ola ki bozma onları, ben bir bir inşa etmişim onları bir de onların yıkılmasına dayanamam herhalde. Ben sensizliğe imza atmışım, ben en hüzünlü şarkılara beste yapmışım. Bana en güzel beklemeyi sen öğretmişken delikanlı zamanımın en önemli kavramıyken sen. Sen aşkı geçiyorsun da beni yıktığım duvarları hala geçemiyorsun. Vazgeçme bitti dediğin an bitter bu sevda. Seslenme sakın ola ki sessizliğe sinmek isterim, zira bazı şeylere kulak vermek pekte işe yaramıyor. Sen bana bir bakış at ben sana destanlar okur. Sen bana bir sus ben sana bin konuşurum
Yağmur Sevim.
