Geldim işte. Nerelerde olduğumu bilmiyorum. Buralardaydım bedenen ama ruhen uzaklardaydım. Çok çok uzaklarda. Olmak istediğim yerde olmak için sürekli uykudaydım. Hayallerim sarsın beni diye uykulara daldım hep.
Uzun zaman oldu çok uzun. Açmak istemedim gözlerimi. Her şeye kapattım kendimi. Ve bir yüzleşmeye başladım. Hayatta dedim ne düşlediysem yaşadım şimdiye kadar. Peki şimdi bu reddediliş niye diye kendimi sorguladım uzun zaman. Ne hayaller bıraktı peşimi ne sorgular sualler. Kalbime döndüm umuda sabırla sarıl dedi. Sonu selamete çıkacak bir serzeniş bu. Ne zamana kadar devam edecek bilinmez belki ama sonunda ferahlık olacak güven bana dedi.
Ey kalbim, daha önce bu denli tükenmemiştim hiç. Ruhumu sıkı sıkı saran bu mutsuzluk ve umutsuzluk daha önce bu denli tüketmemişti beni. Uykudan uyandım, evet. Ama hala gözlerim kapanır kapanmaz ordayım. Uçsuz bucaksız denizin sesiyle hapsolduğum yerdeyim. Uzaklarda çok uzaklarda. Sadece seninle , bebeğimizle ve mutluluğumuzla çok uzaklardayım …
