Hiç bilmedigim bir yerde yürüdüm bugün. Unutuyordum sesini. Senden kaçmak için geldiğim bu yerde bana miras biraktıgın milyonlarca ani vardı. Sıcacık anılar. Yüzüme çarparken o soguk rüzgar. Hissettim acımı bir kez daha. Yalnızdım artık. Ve nerede oldugum umrumda degildi. Nasil olsa bu yollar sana çıkmıyordu. Yolun sonunda sana kavuşmak yoktu. Bu soğuk hep benimle kalcak gibiydi sanki yaz hiç gelmeyecekti. Az önce yaşlı bir teyze geçti yanımdan bi an düsündüm onun yaşına gelene kadar neler atlaticaktim acaba? Yüregime nasır tutan sen ne zamana kadar kalıcaktın benimle? Hep sorguladım kendimi. Cevabı var mı bilmiyorum tüm bunların. Bildigim tek şey yasadıgım her acı olgunlaştırdı beni. Herşey geldi geçti bu da geçer belki. Antalyaya dönmek hiç gelmiyor içimden ama canına kurban oldugum annem beni çok özlemiş ona gidiyorum. Senin için unutmak için annem için geliyorum o şehire. Ben bunu da atlatırım. Biliyorum bu da geçicek.