hissizleştim resmen.
gülmeyi unuttum, insanlara karşı gülmeyi unuttum.
mutluluk sanki uğramıyor.
olgunlaştıkça eksiliyorsun, yarım kalıyorsun, yalnızlaşıyorsun.
ne hiç bir şey olmamış gibi davranabiliyorsun, ne de başa dönebiliyorsun.
sarıldığın birinin sana veda etmesi nedir abi?
sadece sevgiliden söz etmiyorum ölmek de dahil.
sevdiğin sarıldığın biri nasıl gider?
tamam bu sefer oldu ya, bu sefer başardım diyosun; sonra bi bakıyosun herşey kocaman bi boşluk, bi hiçlik.
en acısı en kötüsü bi müddet sonra herşeye alışıyorsun amınakoyim.
hemde herşeye.
bir süre sonra nolursa olsun koymuyor artık.
hissizleştiğinden midir nedir,
ilk seferlerde küfrediyorsun,
yine mi amınakoyim, düzenini sikeyim gibi.
sonra küfür bile etmiyorsun alıştık zaten diyorsun,
alıştık..
biri doğmayı bekliyor;
biri ölmeyi.
belkide yukarda çok yoğun olduklarından, ölen herhangi birinin kaderini doğana verip geçiyorlar.
her gün yeni bir dünya yeni bir besteymiş..
siktir lan.. nereye kadar yeni dünya? yeni beste?
elbet bi yere kadar, ya sonra?
sonra; yine aynı hayat.