“Sevdiğim…Uzun bir zamana dağıtıştım seni. Vazgeçmek değil unutmakmış beni bu kadar zorlayan. Sesindeki huzura kanat gerçekmiş asla başaramadığım. Açtığım kanadımın kırılan yüzü olmuş senin yokluğun. Hayata anlam katan nefesin artık bir hiç olmuş sevmelere. Unutamadım seni sevgilim. Ama acı vermiyor artık bağırışlarım. Mesela artık çok fazla düşünmüyorum sesi. Yutkunurken kalbimde olmuyor o ufak sızı. Artık daha az bakıyorum fotoğraflarımıza. Silemedim mesajlarımızı ama okumuyorum eskisi kadar. Her gün konuşmuyorum arkadaşlarımla senin hakkında ve en önemlisi ağlamıyorum artık. Ya gözyaşım acıdı bana ondan akmıyor ya da tükendi içimdeki o bitmek bilmeyen acı. Vazgeçiyorum senden. Benden gideli üç sene oldu bugün. Merak etme, kutlamıyorum artık yıldönümlerimizi. Acıdı mı kalbim bunları duyunca? Acımasın. Çünkü vazgeçilmek unutulmak kadar acı vermiyor insana. Nerden mi bilirim ben? Söylesene koca yüreklim, en son ne zaman sevdin beni?”
