Herkezin bir mücadelesi vardır hayatta.Kimininki büyük kimininki ise küçücük.Herkezin mücadelesi farklıdır. Tabi onu gerçekleştirme yöntemide öyle.Hayatta birçok mücadelem oldu.Önce bu dünyaya alışmak,insanları tanımak,yaşamak,okumak,barınmak,sevmek.Bunları daha da arttırabiliriz.Dedim ya herkezin mücadele konuları farklı.Şimdiye kadar bunları az çok başardım.Fakat bir mücadelem var ki ona karşı çok yorgun düştüm.Onu çok severken,çaresiz beklerken,olmayacağı halde umutlar barındırırken içimde ne kadar büyük mücadeleler verdiğimi anladım ben.Kalbimde kimsenin görmediği askerler vardı.Sürekli bir çatışma olurdu kalbimde. Sonra ateşkes.Fakat o bunları görmezdi.Sessizdi benim savaşlarım.Mücadelem hep kendi içimde idi.Yorulurdu bazen bu mücadeleden bedenim. Ama ruhum vazgeçme derdi.Ruhum beni avuturdu hep..Sonra anladım ki görünmeyen mücadeler daha değerliymiş.Tıpkı benim aşkım gibi.Sessiz,derin,anlamlı..Fakat her mücadelenin bir sonu vardı.Yorulurdun çünkü..şimdi saate bakıyorum sevgilim evet zaman vazgeçmeye çeyrek kala..Çeyrek kala diyorum çünkü bir çeyrek daha mücadele edeceğim.Bu kez sadece bekleyerek..