Yazdan sonra kışı beklemektir visal.Cayır cayır yanarken soğuğa hasret kalmaktır.Kalple aklın arafıdır.Duvarlara çarparken o duvarın arkasındakine hasret kalmaktır,duvarın arkasındakini beklemektir.Evet,beklemektir visal.Yıllar sonrasını hatta bir saniye sonrasını beklemektir.Olmayacak bir hayal, imkansızlıklarla dolu bir hayatın sonunu bekleyiştir visal.Bu dünyadaki kavuşmanın imkansızlığını anlayıp bütün kavuşmaları,bütün sevdaları ervah-ı ezele bırakandır visal.Ve visal şunu çok iyi biliyor ki belki bugün değil,belki bedenlerimiz değil ama bir gün en azından ruhlarımız sevecek birbirini.