Ölmeliyiz bazı şeyler için..Bir Yaprak Döküntüsü gibi Kaybolmalıyız Bulundugumuz Şehirden…Bilmem? sadece Uzak ve Yalnız kalmak için.Basit karakterlere set cekmek.ve Sadece Düşünmek için Fırsat yaratmak gibi. .Uhudu Özler oldum.Yalnız kaldıgımda Bedire Aşık oldum.Yakışıklı Ve Ona benzer Tek Bir genç tanıdım .Onu düşünür oldum bi Zamanlar…Güneş kadar ıstıcı kalplerın Haramdan ibaret oldugunu Ay’ı tanıyınca anladım..Sevda için Söz verdim,Vuslata Özlemsiz Gecen Gün için Pişman olmanın Adını Nefis Koydum..Cahiliye Adetlerini cürütmek için Söz Veren Su pıhtısının,akıttığı Gözyaşını Nefis mertebesının en alt dalında oldugunu Gördüm.Sonra Anladım. Dedim ki.İncinmiş Ruhumu, Görunmeyen Bedenımı.Ve Aciz Olan Şu Gönlümü Alıp Bi Gece Yarısı Bulutların içerisinde, Özlem agacına dayanmıs bir sekilde Düğümlenen Bogazımı ,Yutkunabılmek ıcın Berrak bir Su istedım , bulamadım. Ve Son Sözü şu sekılde Duydum. Hz Muhammed İslam Davası Adına Doğan Ve Eserleri Hiç Ölmeyen Bir Kahramandır….
L.Y.