Hadi sessizce yaklaş yanıma . Çaktırmadan Öp yanağımdan en derinimde hissedeyim sevgini , aşkını, sıcaklığını . Aç kollarını yağmur yağıyor ısıt beni kaybet içinde ben bile bulamayayım kendimi . Yağmuru seviyorum neden biliyor musun çünkü ayrı kaldığımız zamanlar bile ikimizinde gördüğü tek ortak şey , belkide ikimizinde yaşadığı aynı hislerdi bunlar . Senin adın bırak kolunda kalsın gördüğüm gibi , sol kolunda da benim ismim yazsın. Bir zamanlar kalbinde yazdığı gibi . Nasıl bir derinlikteyim bilmiyorum . Şimdi hangi uçurumdan atlıyorum göremiyorum . Bu hayat nasıl bir araya getirdi ikimizi de demiştin ya keşke tekrar……….diyorum her seferinde . Bazen arayıp ulaşamazdım sana gözlerimden sel olup akardı yaşlar . Birşey olacak korkusuyla açmazdım çalan telefonları korkardım hep dışarıda ki hayattan ve sen o hayattın bir parçasıydın ya hep . O duyguların derinliğinde bulamazdım işte kendimi.
