Sustum,dilimin döndüğünce sustum,
İki yakası bir araya gelmedi kelimelerin.
Konuşsak düzelirdi belki
Ama susmak ikimiz içinde en iyisiydi.
Mutluluk değil süslü bir aldanmışlıktı bizimkisi,
At gözlüğü takılmış hayatlar düşlemiştik,
Öyle ya sadece sevmek yeterdi !
Yan yanayken fark edilmezdi,
Ama mesafeler aslında çok önemliydi,
Azla yetinmeyi asla öğrenemedi hiç bir göz,
Bu yüzden her yanak hala ıslak,her yürek hala köz.
Hatalarımız kadar büyüdük hepimiz,hala da büyüyoruz,
Anlamsız bir koşturmaca içinde olanlara göz yumuyoruz,
Hep bir ömür biçiyoruz sevgiliye,
Ya hep ya hiç,
Her şeyi çok iyi biliyoruz da
Haddimiz hariç..!