Yalnızlık… Yalnızlığımı sorguladığım hergün mutluluğun yalnızlıkta olduğunu anladım. Çünkü kalabalıkta kendim olamıyordum, insanlar çok gürültücüydüler. Sesimi kimseye duyuramamak beni akıl hastalığına itecekti. İnsan kalabalığın içinde daha yalnız olabiliyormuş. oysa ki yalnızlıkta asalet var aitlik duygusu ve sonsuz sadakat var. Gözlerinizi kapatın ve derin bir nefes alın işte bu koku yalnızlığın kokusu bazen sigara gibi bazen kahve bazende o çok kalorili beyaz çikolata gibi. bu kokuları alırken hissetmek, yalnızlıktan şikayet etmemek gerek.Şikayet ederek mutluluğa ulaşılmaz, bazen küçük kabullenişler lazım. Çünkü yalnızlık asla terketmez. hiçte kötü değildir en iyi arkadaştan bile iyidir.Tek başına yapamayacağımız ne var? sinemaya gidebiliriz, sahile gidebiliriz ve daha bir sürü şey yapabiliriz. Bunları yapmak için gerçektende birine ihtiyacımız var mı gerçekten, insan kendi iç dünyasıyla mutluluğu yakalayamaz mı? Sonuç olarak yalnızlığınızın kıymetini bilin, bazen onda bulduğunuz huzuru kimsede bulamayabilirsiniz.
