yapayalnızken hayatta
sen çıktın yoluma
bin yıldır tanıdıktı ruhun ruhuma
hissettim elimi tuttuğunda
kalbim çarpıyorken
tenin tenime değiyorken
bir seni istedim hayattan
senden başka her şeye sahipken
varken bile yoktun bazen
çok sonra öğrendim
hiç var olmamışsın zaten
şimdileri yine yapayalnızım
tüm sokakları gezdim adım adım
hiçbir izine rastlamadım
bir pencere buğusunda
belirsiz yazıyor adın