Yedisinde ne ise yetmişinde de O değildir insan.
Yedisinden yetmişine kadar öyle bir hale getirir ki insanı hayat,
Geçmiş fotoğraflarında dahi tanıyamaz kendi kendini insan.
Ve sonra şöyle der:
‘’Zaman mıdır durmaksızın akıp giden
Yoksa zaman hep sabit duruyor da
Biz miyiz zamanın içinden geçen?’’
Mahmut Çakır