Hayat artık çok sıradanlaştı , herşey teknolojiye döndü. Her günümüz diğer günümüzün fotokobisi gibi sıkıcı ama en kötüsü de alışıyor olmamız.
Bundan 10 , 15 sene oncesini düşünecek olursanız dağlar kadar fark var. Dağın diğer tarafı arkadaşlarıyla sürekli vakit geçirip hayaller kurup sohbet edip , arkadaşlık bağının güçlü olduğu zamanlarda dağın diğer tarafı karanlık , karanlık derken yanlış anlaşılmak istemiyorum. Gözlerimizin önüne karanlık bir perde çekilmiş geçmişi unutmuşuz herşeyi bosvermisiz ve alışmışız gibi. Ben hayatım boyunca ilk sefer de doğru anlatamadım kendimi kimseye bazen çok hızlı konuştuğumdan bazen de sinirlenip anlaşılamamaktan. Şimdi böyle anlasilamiyorum belki de bazılarına ama diğer bazıları ise anlıyordur beni ama o az anlasildigim taraf da diğer tarafa geçebilir onların suçu değil artık bosvermisiz hayatı alışmışız beklentimiz yok nereye gidecek 5 sene sonra nasıl olacak bilmiyoruz eskiden hayal kurardik artık hayal de kuramiyoruz bunun sebebi ise gözümün önünde olan görünmez aynı koreaya takılan ince tabakalı lens gibi görünmez ama gözünün dışarıdan farklı görünmesini sağlar işte tam olarak da bizde içten farklı görünmesine bazı şeylerin farkına varmasına izin verilmiyor bunun suçu da teknoloji. Çok eskilerimiz dedelerimiz büyüklerimiz bilir 60 lı 70 li 80 li yıllarda katliamlar , darbeler , siyasi bozukluklar olurdu ve kafamızın oraya gitmemesi için Kemal Sunal , Kadir İnanır , Türkan Şoray , Cüneyt Arkın filmleri çokça vizyona girerdi şimdi ki ünlü aktörler yılda zar zor 1 film yapar iken , önceki aktörler senede zor şartlarda olmasına rağmen 7,8 filmde rol alırdı niye çünkü milletin aklı başka şeylere gitmesin düşünme özgürlüğümüzü elimizden alıyorlardı. O zamanlar akıllı telefonlar laptoplar yoktu onların yerini artık YouTubelar , instgramlar , Tiktoklar , Netflixler aldı ve en kötüsü de alıştık artık.
Şimdi diyeceksin bu kadar yazdın çizdin , eleştirdin sen niye kullanıyorsun. Herkes gibi alıştım ama insan isterse herşeyi yapabilir herşey kendi elimizde , düşüncelerimizi biz değiştirebiliriz. Bu yüzden ben değiştirmek istiyorum ve değiştirmek isteyen içinde az biraz hevesi olmak isteyenlere de öncülük etmek içinde herşeyi yapacağım. İlkokulda iken yazıp cizerdik sonrasında teknoloji geliştikçe yazıp çizmeyi bıraktık , onun yerini story ve postlar aldı. Arkadaşlık bağı koptu birbirimizin fikirlerini düşüncelerini ruh hallerini storylerde görer olduk. Gözlerimizin içine bakarak sıcak arkadaş sohbetleri kalmadı artık , şimdi arkadasinla bir araya gelince sohbetler flaşlar patlar oldu. Saatlerce bir arada olup 5 dakika sohbet etmeyen milyonlarca insan olduğuna yemin edebilirim ve kanıtlayabilirim bizzat kendimde yaşadığım için biliyorum. Gözümüzün önündeki perdeyi kaldırıp düşünme , araştırma ve konuşmanın vakti geldi de geçiyor. Hayallerinizi ertelemeyin..
-Adem Yavuz.
