Seni sevebilmek için ruhumu arındırmam gerekirdi
dünyanın kirinden
Çünkü sen çok farklı sulardan içmiş gibiydin
Unutulmuş destanları anlatırdı gözlerin
Bakamazdım,tozlu camlar ardından
Bir yağmur gerekirdi
Dokunma bana bulaşır sisli buhranlarım çehrene
Ama eğer ki senin adına yıkanırsa ruhum
geldiğin soydan
Soyunur benliğim çırılçıplak karşında
Yüce bir renge bürünürüm sen olmanın eşiğinde
O gün,
Ne ben kalır geriye ne et ne ten
Ruhum erişince mertebene
Anlarım,yoldan değil yoktan gelmişimdir sana