Ömrümün en yalnız anlarını hep yollarda geçirdim ben. Ne zaman hüzünlensem, acılarım çoğalsa yollara vurdum kendimi. Bitmeyen, tükenmeyen yollarda sürüklendiğim her an daha da güçlendim. Tüm yıkıntılarımı, tüm yenilgilerimi yollarda avutup, unuttum. Gökyüzünde hiç batmadı güneş, hiç bitmedi ayın dolunay hali…
Batmayan güneşe, bitmeyen dolunaya inat kuruyup yok oldu umutlarım her yeni yol ayrımında… Acıya doladım kendimi, acılarımı kabuk tutmayan yaralarımın ardına sakladım her yol bitiminde…