Umut gerçekten züğürdün ekmeği midir? Yoksa umutları boşa çıkmışların söyleminden mi ibarettir?
Tüm varlığında dibe vurduğunda umudunun son zerresinin de tükendiği anda farkına varılan o boktan gerçekler silsilesinin içinde boğulmak.
Aramayacak. Yazmayacak. Merak etmeyecek. Düşünmeyecek. Aklının ucundan bile geçmeyeceksin. Sen onu her lanet gece düşünsen de o seni bir kere bile düşünmeyecek.
Kendinin kim olduğunu bilerek, elinde sana yol gösteren fenerinle çıktığın o yolda bir bakmışsın ki zifiri karanlıkta kendini kaybettiğin andasın. Sen bir yanda fener bir yanda, düşüncelerin bir yanda duyguların bir yanda…
Umut yok.
İsyan etsen, bağırsan nankör diye çığlık çığlığa fayda etmeyeceğini biliyorsun. Bu sebeple belki yorgunsun. Dizlerinin üzerine kapanmış ağlıyorsun için için.
Umutsuzsun.
Farkına varış bütün uzuvlarını felç etmiş gibi hareket dahi edemiyorsun. Hareket edebilsen, ayağa kalkabilsen, nereye doğru yürüyeceksin ki etrafın kapkaranlık.
Olduğun yerde, en dipte düşünmeden de kendini alamıyorsun bu senin karman mı?
Eğer öyleyse birini gerçekten parçalamışsın demektir.
Canın yanıyor sanki lime lime parçalara ayırıyor biri. Daha önce yapıştırdığın bütün parçaların birer birer karanlığın içine savruluyor.
Umut olsa azıcık ışık olsa belki ama belki tutarsın bir kaçını.
Umut bitti.
Göz yaşları kurudu.
Biliyordun böyle olacağını aksinin gerçekleşmeyeceğini biliyordun. Yerlerde sürüneceğini biliyordun. Gerçekmiş gibi gelmiyordu ama gelişi belliydi. Ya olursa demeye başladığında, umudu kalbinde yeşillendirmeye başladığında zaten kaybetmiş oldun. Umut arsızdır çünkü. Bir kere düştü mü içine durulmaz, dallanır budaklanır. Göğe kadar ulaşır. Meyve verir her biri musmutlu hayaller olan. Başlarsın düşünmeye;
Ya ararsa,
Ya düşünürse,
Ya özlerse,
Ya gelirse.
Sonra gerçekler dank eder kafana; pasparlak güneş bulutlanır önce, meyvelerin çürür, dallanan budaklanan bütün ağaç kurur, renkler solar en son ise bütün ışık emilir.
Tanıştırayım zifiri karanlıktasınız.
Aramadı, düşünmedi, özlemedi ve gelmedi. Şimdi bu gerçeklerin altında şakakların yerin baskısıyla morarana kadar ezileceksin.
Umut vardı.
Umut bitti. Sen de bittin.
Zifiri karanlıktan iyi geceler.