Özlersin de susarsın , görürsün yine susarsın, anlarsın umursamazsın, hissedersin de soluyamazsın ya ne dersen de işte hayat böyle yarım ve çaresiz. An geçer gider de gelemezsin baş ucuna, yarım kalmışlıklar ile eksiklikler ile devam eder gidersin…
Uzaklara dalar gidersin yakın olur da en yakındakini göremez anlayamaz hissedemezsin işte hayat böyle ironik.
Her şey sahip olduğun her şey en iyisidir bazen yetinmezsin, sevdiklerin en önemlisidir fark etmezsin …Hayat böyle nankör.
Çabalar ,koşuşturur durursun da niçin olduğunu ne olacağını bilmezsin ya hayat işte böyle biçare…
En kolayı sen dışında herkes olmak bunu başarmışsın da en zoru kendin olmaya yanaşmıyorsundur bile…
Hayatım küçük ama dünya kocaman mecburum, ben buyum der susarsın da içindeki dünyanın gürültüsü susmaz işte o an biter gidersin …
Kalbini ,benliğini, anını bırakmaya hazırlanırsan da tam o an bir huzur sızar içine, bir sevgi kavrar sıkıca işte o an sarılırsın kendine koca bir gülümseme ile.İşte hayat böyle büyüleyici…