Korkular…Kafasındaki korkular…Yüreğindeki korkular…Kaçmak istiyorum dedi arkadaşına.Nereye kaçacaksın peki ? Bilmiyorum.Uzaklara.Kötü insanların olmadığı yerlere.İyi de var mı öyle bir yer ? Var,vardır,yok mu ? Haklısın.İnsanoglu bu,gitmediği yer,kirletmedigi hava,dokunmadığı toprak kalmamıştır.Sırtindaki yükle mi kacicaksin dedi arkadaşı? Bu soru resmen havayı buz kesmişti.Aksam üzereydi.Caddeler boş…Çünkü hava soğuk,çünkü pazar…Soruyu düşündü.Sahi nereye gidiyorsun bu yükle? Sen insanlardan mi kaçıyorsun yoksa yükünden dolayı kendinden mi?Kabullenemiyordu…Kabullenmek istemiyordu…Farklı olmak istemiyorum dedi kendi kendine.Arkadasina baktı.Soruyu istemeyerek sormuştu arkadaşı.Kaldırdi kafasını,etrafa bakındi.Ve dedi: Korkularımdan kaçmak istiyorum.