Bu ayın yirmi sekizi edip cansever’in ölüm yıl dönümü idi.Aslında bu yazıyı o gün yazacaktım ama sonra insanlar koca edip cansever ölüm yıl dönümünden yıl dönümüne mi hatırlanıyor düşünebileceklerinden diye yirmi sekizinde yazmadım.
Şunu belirteyim edip cansever yılda birkaç gün hatırlanacak birisi olmadı olmayacaktır.Eğer bir gün unutulduğunu veya hatırlanmadığını duyarsanız biliniz ki o gün yeryüzünden sevda ve aşk duyguları silinmiştir demektir.Biz biliyoruz ki yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek edip cansever’de bizle birlikte yaşayacak.
Edip abi hepimiz için farklı bir duyguyu ifade eder Kimisi için acıyı ‘Ben sana uyandım yine,sen başkalarıyla uyurken’ diyerek ifade eder.Kimisi için yalnızlığı,kimisi için sevdayı,aşkı,mutluluk duygularının tarifidir edip cansever.
O hepimizin hiç tanımadığı ama çok sevdiği ahmet abisidir.Göz yaşlarımızdır,mutluluğumuzdur şiirleri.
Ayrıca edip canseveri sevmek yurtseverlerin işidir demez mi ki kendisi ‘Gülemiyorsun ya,gülmek bir halk gülüyorsa gülmektir ne kadar benziyoruz türkiye’ye ahmet abi’ dizelerini kendisi yazmamış mıdır zaten.
Kaleme ruh üfler de kagıttakiler yüreğimize işlemez mi?Sonra yüreğimizde sigara dumanı olmaz mı..
Çok şey yazılır şiirlerinin üstüne,şiirlerini okuruzda aşık oluruz sevdiğimize okuruzda aşık ederiz belki kendimize değil şiirlerine aşık ederiz kim bilir.Rakı masamızın en vazgeçilmez dostudur şiirleri edip canseverin dosttur kendisi o yüzden masaya meze edilmeyecek kadar dosttur.
İnsan hayret ediyor ve düşünüyor ne bereketli topraklarmış eskiden buralar diye,orhanlar,yaşarlar,azizler,nazımlar,edipler bir bir yaşamışlar sonra gelip geçmişler diye.Valla arıyoruz sizleri bizlere bıraktıklarınız olmazsa belki sevdanın kelimelerini unutacağız kim bilir.Yaşar kemalin dediği gibi ‘o iyi insanlar o güzel atlara binip gittiler,demirin tuncuna insanın piçine kaldık’ diye çok doğru söylemiş.
Kelimelerin sonuna gelirken okuyuculara belirtmek istediğim bir konj var bu yazı bir hatırlatma yazısı değildir bir özlem yazısıdır o güzel olan iyi olan en önemlisi insan gibi insan kalabilen insanlara duyulan özlemin yazıdır.
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek edipler,nazımlar,turgutlar,cemaller,ahmedler hepsi ve daha niceleri hepsi bizimle birlikte olacak.