Böylece bir kez daha zamanın eşsiz benliğinin içindeyiz. Kaybedilen vakitlerin ardından kazanan sözcükler ve ahengin içinde yüzdüğü şiirler. Ne Karakoçlar, ne Yüceller, ne Asaflar ömrünü kaybetti bu yollarda. Bunu bilerek şiirlerinde bahsediyordu Özdemir: ‘’Sevi bir ömür harcamaktır. Harcayacaksın!’’ Evet, harcayacaksın ama tarihin karanlık sularında boğulmayacaksın. Seveceksin ama üzülmeyeceksin. Hayatın inceliklerine inmekten ibaret olmalı yaşam. Zamanın her saniyesini en dolu anına kadar yaşayacaksın. Denizlerin ılık sularında havanın en temiz soluklarında. O zaman tadacaksın, o zaman anlayacaksın aşkı. İnsanları mutlu edeceksin sende mutlu olacaksın. Kendi dünyanda herkes sevgiden beslenecek ve her şey güzel olacak. Sezai her defasında söylerdi aşk ile beslenen her şeyin dünyanın sonuna kadar güzel kalacağını. Aşkı tanımayacaksın, tadacaksın ve yaşayacaksın. Zamanın en kuytu köşelerinde son nefesine kadar mutluluk içinde.