İlk Tez Çalışmam Edebiyatta Yeterlik Adına 1
Süreç mi? Sonuç mu?
Fikir dalgalanmalarıyla düşünce ekseninde dalgalanmalar ve durulma etkisiyle, risklerin insanı nasıl etkilediğini, bu riski bizlerin ortaya çıkararak, kendimizi hiçe sayarken, nasıl karşımızdaki insanları yok saydığımızın kanıtı olarak, düşünce ile bu risklerden kurtulma tespitlerimle hatta tespitlerle başarıya dair olan sürecin yol haritası olan Tez çalışmamdır. Yazarken öğrenirken kendimi bir öğrenci olarak görmem, hayat üniversitesinde okurken kazanımlarımla şimdiye kadar, edebiyat yazarlık hakkında olmayan bir tez olması dileğimle, yazarken duyduğum hissettiğim kaleme amatörce aldığım duyguların tümünde dil olan ilk tezimdir. Öylesine bir başarı ses getirmesinden ziyade bir mana peşinde koşmuş olmam, mana ile anlam kazanmanın zevkine varmanın yansımasından başka bir beklentim yok açıkçası…Bir söz ki üzerine örtülmüş kara bezi perdeyi aralamaya çalışırken, aydınlığın içinde ki görüntümden çabamdan başka bir şey değildir…Edebiyatla okumakla yazmakla kültürel yapıdaki değişimleri izleyen, kavrayan ve sorgulayan daha çok düşünen ve hayata dair daha çok derdi olan benim tez çalışmamdır.
Bazen düşünüyorum süreç mi, sonuç mu? Aslında çalışan, çalıştıran tetikleyen bir süreç olmazsa sonuca da varılmaz. İkisi birbirini takip eden hareketler dizisidir. Süreç; Aralarında birlik olan veya belli bir düzen veya zaman içinde tekrarlanan, ilerleyen, gelişen olay ve hareketler dizisi, yani sonuca doğru giden bir yol. Sonuç ise; Bir olayın tetiklemesi sonucunda bir olay veya duruma varmak sonlandırmak, neticeye varmak için son durak nihai sonuç.
Müthişmiş! O zaman bu süreçle sonucu, hiç bu açıdan düşünmemiştim!
Süreç ve sonuç, öğrenme ile başlayan ve devam eden duyuları, duygu ve hisleri harekete geçirerek farklılıkları fark etmek için bir yola çıkarırken, araştırma sürecinde okumakla içinde var olan aradığımız bir yanıtı sonuç durağında bulmaktır ve nihayete erdirmektir, mükemmel!
ÖĞRENME AVANTAJINI DA İÇİNE KATARAK
Düşünmenin verdiği coşkuyla istekle dokunmayla hissetmeyle varılan süreç, yani başlangıç çizgisinde yola çıkmak süreci başlatan bir hareket gücüyle öğrenme avantajını da içine katarak yol aldıran bazen bütün yerine yarısını gördüğümüz anları yarınları, inşa etmek için yola çıkaran olduğunu şimdi ben tespit etmiştir bulunuyorum! Bu süreç çoğu zaman duygular arasında var olan öğrenme ön adımıyla, bilgi birikimiyle dolu süreç, ön yargılarının manasızlığını göstererek son durak olan sonuç durağında yanlışlığını keşfettirmiş olacaktır bize.
YANİ SONUÇ, SÜREÇTEN DAHA ÇEKİCİDİR
Kişi bir sürecin başında hareket ederek düşünce dünyasında düşündükten sonra, uygulamak için harekete geçiyorsa bu sonuç evresine yani; birbiri ardınca görülen, bir işte birbiri ardınca beliren, gelişen değişik durumların her biri, aşama, safha, merhale, sonucunda, bu hareketinin sonuca dâhil olma konusunda onu motive eden havasıyla yolda yalnız bırakmayacaktır bir Yani sonuç, süreçten daha çekicidir çünkü yoldaki eforunu tam bitirmek üzere iken son durağa neticeye varır, biraz soluk alır, emeğinin karşılığını görür. Süreç öğrenme süresinde onu harekete geçiren bir tetik, anahtar ya da enerji ya da elektrik diyelim, sonuçta bu harcadığı enerji aldığı elektrikle yolda yaptıklarıyla sonuca sona gelirken, arkasını dönerek ortaya çıkan güzelliği seyir etmektir. Biz aslında sonuca göre bakarsak tek birimden oluşan süreç, sonuca varınca bir tek yürek olan duyguların düşünce merkezini harekete geçirerek, bir noktadan noktaya ulaştırmak için iki arkadaş, amacımıza vardıran dost olarak görünce benim gibi şaşırırsınız, size ilk başta söyleyeyim.
Devam edecektir inşallah
Mehmet Aluç
