Bu meşgale içinde hıg diye farkında olmadan gideceğiz ya buna üzülüyorum. O zaman da şaştığımızla kalırız. İşte keşke bu yüzden kaybetme korkusu olmadan kazanma arzusunu tatsak. Aslında ne kadar parçaladıkça o kadar değersizleştiriyoruz öyle değil mi ?bir yerde okudum ne demiş bak ”Hayatı boyunca arıların, kelebeklerin ilgi gösterdiği bir çiçek olmak istedim ama hep sineklerin konduğu bok oldum. ”
Hiçbir şeyin farkında değiliz, hayatın her saniyesinde bize sunduğu gizemin güzelliğinin…Aklına gelen kalbini saran tüm o kötü hisler sana oynanan bir oyun galiba .
Yaşamın peşinden koşmak yerine yaşamalı demişler çünkü en nihayetinde Marx ‘ın da dediği gibi katı olan her şey buharlaşıyor.